ماهیت منابع جوامع روایی اولیه از دیدگاه گرگور شویلر

یکی از مهم ترین عوامل تشکیک خاورشناسان در وثاقت متون روایی نقل شفاهی حدیث و مخالفت گسترده با کتابت حدیث، به مدت بیش از یک قرن، بوده است. تا دهه هفتاد قرن بیستم، طرفین اصلی بحث و مناقشه درباره ماهیت منابع جوامع روایی اولیه گلدتسیهر و سزگین بودند که اولی بر شفاهی بودن و دومی بر مکتوب بودن این منابع تاکید می کردند. گرگور شویلر از سالهای میانی دهه هشتاد قرن بیستم تا کنون، در مطالعات متعدد سعی کرده است از تضاد میان این دو دیدگاه بکاهد. نظریه او درباره پیوند و همراهی نقل شفاهی و مکتوب در نظام آموزش اسلامی به بسیاری از مناقشات پایان می دهد. مهم ترین مولفه های این نظریه عبارتند از: توجه به ویژگی های نظام آموزش و یادگیری در نخستین سده های اسلامی، تمایز میان درس نوشته ها و کتاب های واقعی، چگونگی نشر آثار و نقش راویان در این روند، تمایز میان نقل مسموع و نقل شفاهی، تمایز میان مسیله وثاقت و مکتوب بودن منابع، تبیین شباهت ها، تفاوت ها و تاثیر نظام های مختلف آموزشی بر یکدیگر، بررسی تاثیر شیوه های عالمان حدیث بر سایر حوزه های علوم، تمایز میان شیوه های گوناگون نشر اسناد، نامه ها، اشعار و تعالیم دینی.

کلیدواژه ها:

خاورشناسان ، شویلر ، وثاقت جوامع روایی ، نقل شفاهی ، نقل مکتوب