ارایه چارچوبی برای حل مسایل تصمیم گیری چندمعیاره پویا در شرایط عدم قطعیت (فازی )مطالعه موردی: شبیه سازی بخش اورژانس و تریاژ بیماران

در مدلهای کلاسیک تصمیمگیری چندمعیاره، فرض بر این است که هنگام گرفتن یک تصمیم، تصمیمگیرنده مجموعه ثابتی ازمعیارها را از پیش تعریف و با تصویر روشنی از همه گزینههای موجود، گزینههای ثابتی را ارایه کرده است، سپس با محاسبه امتیاز هر گزینه و ایجاد یک رتبهبندی، در پایان گزینهای که دارای حداکثر امتیاز است را انتخاب میکند. اما در دنیای واقعی وشرایط پویا، تصمیم در یک محیط دایما در حال تغییر )پویا( گرفته میشود و گزینههای موجود در طی دورههای زمانی میتوانند تغییر کنند. این نوع تصمیمگیری که آن را تصمیمگیری پویا مینامیم در بسیاری از زمینهها ازجمله نظامی، پزشکی، مدیریت،ورزش و موقعیتهای اورژانسی کاربرد دارد. این مقاله به ارایه چارچوبی انعطافپذیر برای حل مسایل تصمیمگیری چندمعیاره پویا، براساس تیوری مجموعههای فازی و روش ویکور میپردازد که به منظور ایجاد روشی عقلانی، علمی و سیستماتیک برای اولویتبندی بیماران در بخش اورژانس و تحت شرایط فازی انجام شده و در آن عدمقطعیت و ابهام فازی توسط متغیرهای زبانی )با اعداد فازی مثلثی( توصیف شده است.

کلیدواژه ها:

تصمیمگیری چندمعیاره پویا ، روش ویکور ، متغیرهای زبانی ، اعداد فازی مثلثی ، بخش اورژانس ، اولویتبندی بیماران