رابطه بین نگهداشت وجه نقد و عملکرد اقتصادی و حسابداری

هدف نهایی هر بنگاه اقتصادی حداکثر کردن ارزش ذاتی برای سهامداران در طول یک زمان متمادی به معنای ارزش آفرینی پایدار است. هدف از پژوهش حاضر، آزمون نظریههای نمایندگی، ذینفعان و نگهداشت وجه نقد در مورد شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. نتایج پژوهش نتایج نشان میدهد که رابطه معناداری بینسطح نگهداشت وجه نقد و نرخ بازگشت داراییها وجود دارد و همچنین تغییرات نرخ بازگشت داراییها به طور معناداری با سطح نگهداشت وجه نقد رابطه دارد. علاوه بر موارد مذکور، رابطه معناداری بینسطح نگهداشت وجه نقد و ارزش افزوده اقتصادی وجود دارد. تبیین سطح بهینه نگهداشت وجه نقد برای شرکتها بهوسیله مدیران مالی از نتایج مستقیم پژوهش حاضر است. با این حال، به پژوهشگران آتی توصیه میشود تا تبیین رابطه بین سطح نگهداشت وجه نقد و عملکرد حسابداری و اقتصادی را در صنایع مختلف بهطور جداگانه مد نظر قرار دهند. همچنین پیشنهاد میشود با توجه به تورم بالا در کشور، ارزش زمانی وجه نقد را در تبیین متغیرها در نظر بگیرند.