بررسی نقش تعدیلگری وفاداری سازمانی بر رابطه بین معنویت در محیط کار و دلبستگی شغلی

هدف تحقیق حاضر، بررسی نقش تعدیلگری وفاداری سازمانی بر رابطه بین معنویت در محیط کار و دلبستگی شغلی است. این تحقیق، به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی میباشد. مطالعه به صورت پیمایشی و با روش نمونهگیری تصادفی ساده در بین 80 نفر از کارکنان ستادی سازمان اتوبوسرانی شهر مشهد با پرسشنامههای استاندارد معنویت در محیط کار، دلبستگی شغلی و وفاداری سازمانی مورد سنجش قرار گرفته است. میزانپایایی ابزار تحقیق 95/0 میباشد. نتایج یافتههای پژوهش نشان میدهد که نمره میانگین امتیازات حاصله برای معنویت در محیط کار 71 درصد، دلبستگی شغلی 74 درصد و وفاداری سازمانی 74 درصد میباشد که بیشتر از سطح متوسط (50 درصد) و در حد زیاد هستند. برای آزمون فرضیههای تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی استفاده شده است. نتایج فرضیههای اصلی تحقیق نشان داد که با ضریب اطمینان 95 درصد و با سطح معناداری 05/0 ≥value-p ،بین متغیر معنویت در محیط کار و دلبستگی شغلی کارکنان (با ضریب همبستگی 818/0 (رابطهای مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین وفاداری سازمانی رابطه بین معنویت در محیط کار و دلبستگی شغلی کارکنان را تعدیل میکند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان میدهد که حدود 67 درصد تغییرات مربوط به دلبستگی شغلی کارکنان به معنویت در محیط کار و ابعاد آن بستگی دارد و مابقی، سهم سایر متغیرهاست.

کلیدواژه ها:

وفاداری سازمانی ، معنویت در محیط کار ، دلبستگی شغلی ، نقش تعدیلگری متغیرها