طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد معماری پایدار

بحث محدودیت منابع گریبانگر کلیه کشورهای صنعتی , توسعه یافته و در حال توسعه می باش . این واقعیت قابل توجه، همراه با مسیله حفظ محیط زیست، کاهش آلودگی هوای شهرها و محدود بودن منابع انرژی، ضرورت استفاده بهینه از منابع و ذخایر کشورمان را بیش از پیش مطرح می کند. مسایل و واقعیتهای مذکور بر اهمیت موضوع در زمینهجلوگیری از اتلاف انرژی و مصرف بهینه آن در ساختمان های مسکونی تاکید داشته و لزوم همکاری و مداخله معماران و شهرسازان جامعه را در عرصه زیست ایجاد می نماید. در این راستا محقق در این مقاله به طراحی مجتمعمسکونی با رویکرد معماری پایدار در شهر اصفهان می پردازد. پژوهش حاضر از نوع کیفی محسوب و سعی شده است با استفاده از منابع موجود کتابخانه ای )کتب،مجلات و...( و مقالات علمی موجود، همچنین استفاده از، مصاحبه و منابع اینترتی به منظور شناخت نیازهای امروزی انسان ها با توجه به پیشرفت تکنولوژی و صنعتی در زمینه ساخت فضاهایمسکونی با توجه به رویکرد توسعه پایدار به جمع آوری اطلاعات پرداخته و تکمیل گردد. جمع بندی اطلاعات به روشهای مختلف همچون ترسیم نمودار، جداول، تحلیل ها و مقایسه با یکدیگر صورت می گیرد. برخی از داده ها نیز ممکن است بصورت غیر کمی استخراج شود که بر مبنای عقل و منطق و استدلال دریافت می شود.

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی ، معماری پایدار ، انرژی