بررسی تاثیر موقعیت و نوع باد بندها در قاب فولادی برگسیختگی پیشرونده با لحاظ اثر اندرکنش خاک و سازه

چهارعامل سختی و مقاومت به شکل پذیری و میرایی به عنوان اساسی ترین عوامل در طراحی و اجرای تمامی سازه ها محسوب می شوند. تامین سختی به منظور محدود کردن تغییر شکل سازه تحت بارهای وارده می باشد و مقاومت در ارتباط با طراحی و به معنای جوابگو بودن مقاومت سازه دربرابر بارهای وارده می باشد. شکل پذیری و میرایی دو مفهوم مهم در ارتباط با جذب و استهلاک نیروی زلزله توسط سازه است و به بیان ساده سازه باید توانایی تحمل تغییر شکل های زیاد را در هنگام زلزله داشته باشد و به سبب این تغییر شکل ها نیروی زلزله را مستهلک نماید. در این شرایط خود سازه و در وهله دوم میراگرها به این امر کمک می نمایند. در این تحقیق فروپاشی پیشرونده که عبارت است از حذف یک یا چند عضو اصلی سازه ای به دلیل بارهایی از قبیل انفجار، ضربه، زلزله که به واسطه حذف این اجزا، ساختمان دچار تخریب در سطح وسیعی یا کلی می گردد. در مورد قاب های فلزی 4 و 8 و 12 طبقه دارای سیستم بادبندی به روش تحلیل استاتیکی و پوش آور و با استفاده از نرم افزار SAP2000 و بر مبنای آیین نامه ایران و UFC بررسی گردید. همچنین اثرات نوع چیدمان بادبندی در ارتفاع و نوع بادبندی و اثرات اندرکنشی خاک و سازه بر فروپاشی پیشرونده نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به وضوح نشان داد که حذف توام ستون و بادبند به خصوص در طبقات پایین سازه شرایط بحرانی تری را در فروپاشی پیشرونده در سازه در بر دارد. همچنین نتایج به دست آمده از تحلیل بر اساس آیین نامه UFC بحرانی تر از آیین نامه ایران می باشد. از طرف لحاظ اثرات اندکنش خاک و سازه که به روش عددی و نرم افزار المان محدود PLAXIS بررسی گردید، نشان از بهبود نتایج تحلیل و پاسخ سازه داشت. در مجموع استفاده از روش آیین نامه UFC در تحلیل فروپاشی پیشرونده و استفاده از بادبند هم محور هفتی به فرم ضربدری در ارتفاع سازه و تحلیل اندرکنش خاک و سازه به لحاظ روشی استاندارد برای تحلیل فروپاشی پیشرونده به لحاظ عملکرد لرزه ای مناسب سازه های فلزی با سیستم بادبندی پیشنهاد و توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

فروپاشی پیشرونده ، تحلیل استاتیکی ، تحلیل پوش آور ، اندرکنش خاک و سازه ، روش عددی المان محدود