تخصیص بهینه بلوک های جراحی به اتاق های عمل با درنظرگرفتن زمان آماده سازی وابسته به توالی عمل ها

در این پژوهش مدلی ارایه شده که سعی بر کاهش هزینه های ثابت و متغیر موجود در اتاق های عمل را دارد و برای تخصیص بهینه جراحی ها به اتاق های عمل از زمان آماده سازی وابسته به توالی عمل ها استفاده می شود که این نوع تخصیص موجب استفاده بهینه از منابع و کاهش هزینه ها می شود. جهت اعتبارسنجی مدل و نمایش نحوه ی اجرای مدل، مثال هایی با استفاده از مقادیر عددی مناسب برای پارامترهای مدل، بیان شده و توسط نرم افزار لینگو و الگوریتم ژنتیک که به زبان سی شارپ طراحی شده است، ارایه گردیده است. نتایج حاصل از دو برنامه باهم مقایسه و مشخص شده است که در مسایل با ابعاد کوچک جواب های حاصل برابر ولی زمان ها متفاوت می باشند، به گونه ای که الگوریتم ژنتیک در زمان کمتری به جواب بهینه رسیده است، در مسایل با ابعاد متوسط تفاوت اندکی در جواب ها مشاهده می شود به گونه ای که نرم افزار لینگو در زمان بیشتری به جواب مطلوب تری نسبت به ژنتیک رسیده است و در مسایل با ابعاد بزرگ تر در نرم افزار لینگو موفق به دست یابی به جواب بهینه پس از زمان طولانی نگردید و به ناچار مجبور به توقف جهت دست یابی به جوابی نسبی (نه الزاما بهینه) گردیدیم . در این نوع مسایل الگوریتم فراابتکاری ژنتیک موفق به دست یابی به جوابی بهتر نسبت به نرم افزار لینگوگردیده است. جواب ها نشان می دهند که عامل زمان آماده سازی وابسته به توالی جراحی ها در مقدار مینیمم زمان اتمام تمامی کارها تاثیرگذار بوده و منجر به واقعی ترشدن محاسبات شده است.

کلیدواژه ها:

مراقبت های بهداشتی ، تخصیص بهینه ، بلوک های جراحی ، اتاق های عمل ، زمان آماده سازی وابسته به توالی عمل ها ، الگوریتم ژنتیک