بررسی اثربخشی طراحی دهکده sos بر بهبود تعاملات اجتماعی کودکان بی سرپرست و بد سرپرست

با توجه به افزایش روزافزون کودکان بی سرپرست و مشاهده ناسازگاری ها و اختلالات رفتاری که در آنها براثر جدایی از کانون خانواده به وجود می آید، توجه خاص و همه جانبه جامعه به این کودکان احساس می گردد. امروزه در سرتاسر دنیا با افزایش بی رویه کودکان بی سرپرست روبه رو هستیم. در ذهن کوچک کودک که همواره نیاز به یک پناه را احساس می کند، بودن در محیطی که بطور دایم احساس تشویش ، نگرانی و اضطراب و ترس همیشگی ، ضعف در شخصیت را بدنبال خواهد داشت و افسردگی و خزیدن به کنجی آرام ، آرزوی متداولی در بین این دسته کودکان است و به عکس ممکن است بعضی از کودکان برای جلب توجه و مطرح شدن و یا متمایز شدن از دیگران دست به اعمال خشونت آمیز و در نهایت به شخصیت ناهنجار با قدرت خلق مشکلات فراوان برای اجتماع تبدیل شوند. از اهداف اصلی مراکز شبه خانواده تامین کارکردهای اصلی خانواده برای کودکان بی سرپرست و بدسرپرست می باشد، اما صرف انتقال این کودکان از محیط آسیب رسان خانواده به محیطی با آسیب های کمتر کافی به نظر نمی رسد و سوگ ناشی از فقدان خانواده این کودکان را در معرض آسیب های روان شناختی، ناامیدی و احساس تنهایی قرار می دهد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر محیط زیستی این کودکان بر چگونگی تعاملات و رفتار اجتماعی آنان با دیگر افراد جامعه می باشد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات با استفاده از بانک های اطلاعاتی، بررسی های میدانی، مطالعات اسنادی، مصاحبه و مشاهده می باشد. نتایج حاصل از این مطالعه بیان می کنند که طراحی بستری با توجه به نیازها و احتیاج های روحی و روانی این کودکان می تواند، احساس تعلق و اهمیت داشتن را در این کودکان ارتقا بخشد و موجب بهتر شدن تعاملات اجتماعی آنها شود

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، دهکدهsos ، کودکان بی سرپرست ، بدسرپرست