بررسی تنوع حبوبات در بوم نظام های زراعی ایران

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 594

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPR-6-2_011

تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1396

چکیده مقاله:

حبوبات، بهخاطر دارابودن ویژگیهای تغذیهای و زراعی قابلملاحظه، جایگاه خاصی در نظامهای کشاورزی جهان دارند. این گیاهان در برخی کشورهای درحال توسعه بهعنوان یک منبع پروتیینی باارزش محسوب شده و بهعلت اینکه گیاهانی کمتوقع هستند، در اراضی حاشیهای و سیستمهای زراعی کمنهاده، کشتوکار میشوند. این گیاهان با تثبیتنیتروژن هوا موجب افزایش مقدار نیتروژن خاک میشوند. حبوبات، تاریخچه کشتوکار طولانی در ایران دارند و برخی معتقدند که بعضی از آنها مانند عدس (Medik culinaris Lense (و نخود (.L arietinum Cicer (در این کشور اهلیشدهاند. این پژوهش به منظور بررسی تنوع کنونی حبوبات در ایران و پیشبینی روند آینده آن انجام شد. بدینمنظور، اطلاعات مربوط به تنوع زیستی، عملکرد، سطح زیرکشت و تولید، جمعآوری شد و با ارزیابی شاخص شانون و سریهایزمانی تجزیه و تحلیل انجام گرفت. براساس نتایج بهدستآمده، تنوع حبوبات دیم کشور در سال 1382 ،بهمیزان19/1برابر سال 1362 افزایش یافته و پیشبینیهای انجامشده تا سال1400 نیز روند افزایش تنوع حبوبات دیم کشور را 22/1برابر نسبت به سال1382 نشان میدهد. این در حالی است که تنوع حبوبات آبی در سال1382 تنها 81/0برابرسال1362 بوده و ادامه این روند نشان داد که تنوع حبوبات آبی در سال1400 ،معادل 88/0 سال1382 خواهد بود. به این ترتیب، هرچند میانگین تنوع کل حبوبات کشور طی سالهای 1362 تا 1382 تقریبا ثابت بوده است (03/1 ،(اماپیشبینیها، کاهش10درصدی میانگین تنوع کل حبوبات کشور را در سال1400 نسبت به سال1382 نشان داد. تولید کل لوبیا، نخود و عدس در سال 1382 بهترتیب 29/3 ،61/2 و 83/4 برابر سال 1362 افزایش یافته و در مورد سایرحبوبات، تغییر زیادی نداشته است. سطح زیرکشت کل (لوبیا، نخود، عدس) و نیز سایر حبوبات در سال 1382 ،بهترتیب 64/2 ،50/2 ،55/5 و 15/1 برابر سال 1362 افزایش یافته است؛ اما بهنظر میرسد که عملکرد در طول این سالها تغییر چندانی نداشته است؛ بهجز در مورد لوبیا که به میزان 24/1برابر افزایش یافته است. بنابراین میتوان گفت که افزایش تولید در اثر افزایش سطح زیرکشت اتفاق افتاده است.

نویسندگان

علیرضا کوچکی

استادان گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

مهدی نصیری محلاتی

استادان گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

سمانه نجیب نیا

دانش آموخته مقطع دکتری رشته اکولوژی گیاهان زراعی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

بختیار لله گانی

استادیار گروه مهندسی علوم کشاورزی و محیط زیست، دانشگاه پیام نور، تهران