بررسی و مقایسه فشار روانی و رضایت زناشویی والدین کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و کودکان عادی 7-10 ساله شهرستان کاشان در سال تحصیلی 95-94

هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه رضایت زناشویی و استرس و فشار روانی والدین کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و عادی 10-7 در سال 95-94 در شهرستان کاشان می باشد. روش پژوهش در این تحقیق مقطعی مقایسه ای است. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش کلیه والدین کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر 10-7 سال دختر و پسر مشغول به تحصیل و کلیه والدین کودکان عادی 10-7 سال دختر و پسر مشغول به تحصیل کاشان در سال تحصیلی 95-94 می باشد. همچنین نمونه آماری در این پژوهش 140 نفر از والدین، شامل 70 نفر از والدین کودکان 10-7 سال سالم و عادی و 70 نفر از والدین کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر مشغول به تحصیل می باشند. که به شیوه تصادفی و خوشه ای چند مرحه ای از میان مدارس و مراکز توانبخشی متعدد در سراسر شهرستان کاشان انتخاب گردیدند. برای جمع آوری داده ها در این تحقیق از پرسشنامه استرس و فشار روانی DASS (21 سوالی) و هم چنین از پرسشنامه رضایت زناشویی انریج (57 سوالی) استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بین فشار روانی والدین کودکان عقب مانده ذهنی و والدین کودکان عادی تفاوت معنا دار وجود دارد. به عبارت دیگر می توان بیان کرد که فشار روانی والدین کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بالاتر از والدین کودکان عادی است. همچنین میان رضایت زناشویی والدین کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و والدین کودکان عادی تفاوت معنادار وجود دارد. به عبارت دیگر رضایت زناشویی والدین کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر پایین تر از میزان رضایت زناشویی والدین کودکان عادی می باشد. نتایج این تحقیق مبین این نکته است که افزایش فشار روانی وکاهش یافتن رضایت زناشویی والدین تحت تاثیر حضور کودک عقب مانده ی ذهنی آموزش پذیر در خانواده میباشد. لذا با برگزاری جلسات آموزش و مشاوره جهت والدین کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر میتوان راههای کاهش استرس و افزایش رضایت زناشویی را به آنها آموخت.

کلیدواژه ها:

فشار روانی ، رضایت زناشویی ، کودک عادی ، کودک عقب مانده ذهنی آموزش پذیر