بررسی رابطه ابعاد هوش هیجانی و مکانیسم های دفاعی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان اصفهان

امروزه توجه به هوش هیجانی و رابطه آن با مکانیسم های دفاعی دانشجویان عامل موثری در سلامت روانی انان محسوب می گردد. هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی میزان رابطه ابعاد هوش هیجانی و مکانیسم های دفاعی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان شهر اصفهان بود. روش: بدین منظور تعداد 236 دانشجو (58 پسر و 181 دختر) در پنج رشته دانشگاهی، ادبیات، علوم تربیتی، شیمی، زیست شناسی و مشاوره به روش تصادفی در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه هوش هیجانی بار- آن (EQ-I) و همچنین پرسشنامه مکانیسم های دفاعی (DSQ) را تکمیل نمودند. فرضیه اصلی پژوهش آن بود که بین ابعاد گوناگون هوش هیجانی (مهارت های درون فردی، مهارت های بین فردی، مدیریت تنیدگی) با انواع مکانیسم های دفاعی دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد. بدین منظور قبل از تحلیل داده ها، برای هرکدام از ابعاد هوش هیجانی و مکانیسم های دفاعی ابتدا آزمون پیش فرض انجام شد؛ و سپس با استفاده از آزمون آماری همبستگی و رگرسیون چندگانه داده ها مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین ابعاد هوش هیجانی و مکانیسم های دفاعی رشد یافته و نوروتیک وجود داشت (P<0/05). نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت که دانشجویان با مکانیسم های دفاعی مطلوب هوش هیجانی بالایی داشتند و همچنین دانشجویانی که از مکانیسم های دفاعی نوروتیک استفاده می کردند از هوش هیجانی پائینی برخوردار بودند. بنابراین نتایج این پژوهش می تواند در اختیار متخصصان حوزه برنامه درسی در خصوص گزینش بهتر دانشجو معلمان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، مکانیسم های دفاعی ، درون فکنی