بررسی تاثیر آموزش مدیریت خشم بر تاب آوری معلولین جسمی حرکتی مشهد مقدس

مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مدیریت خشم بر تاب آوری معلولان جسمی حرکتی در مشهد مقدس انجام گردید. این پژوهش با نمونه گیری به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون در دو گروه آزمایش وکنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل معلولان جسمی حرکتی که در مراکز بهزیستی مشهددارای پرونده بوده که از بین آنها، با روش تصادفی ساده 30 نفر معلول به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. به عنوان پیش آزمون ابزارهای پژوهش شامل: ا طلاعات جمعیت شناسی، پرسشنامه تابآوری کونور ودیوید سون ( RIS-CD (برای هردو گروه تکمیل گردید. گروه آزمایش طی دوازده جلسه یک ونیم ساعته تحت آموزش مدیریت خشم (با رویکرد شناختی رفتاری) قرار گرفت. سپس برای دو گروه پرسشنامههای مذکور به عنوان پسآزمون تکمیل وجمع آوری گردید.یافته های حاصل از تحلیل کواریانس پس از کنترلهای آماری نمرات پیش آزمون وپسآزمون نشان داد؛ آموزش مدیریت خشم باعث افزایش معنادار تابآوری در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل گردید. براساس نتایج این مطالعه میتوان نتیجه گرفت، آموزش مدیریت خشم باعث افزایش تابآوری معلولین جسمی حرکتی میشود.

کلیدواژه ها:

معلول جسمی حرکتی ، آموزش مدیریت خشم ، تاب آوری