مقایسه میزان خشم، حمایت خانواده و تهیج پذیری در نوجوانان کار و عادی 12 تا16 سال پسر شهرستان گرگان

هدف پژوهشی حاضر مقایسه میزان خشم، حمایت خانواده و تهیج پذیری در نوجوانان کار و عادی پسر شهرستان گرگان شهرستان گرگان است. روش، در این مطالعه علی مقایسه ای پژوهش شامل 80 نفر از نوجوانان کار و عادی پسر( 40 کودک کار و 40 نفر کودک عادی) شهرستان گرگان میباشد، که در بهار 1394 به روش در دسترس انتخاب شدند. از آنها خواسته شد تا به پرسشنامه حمایت اجتماعی کودکان و نوجوانان طهماسیان ( 1384 ) پرسشنامه خشم کودکان و نوجوانان نلسون و همکاران( 2000 ) و پرسشنامه ی شخصیت هگزاکو (خرده مقیاس تهیج پذیری) پاسخ دهند. داده ها با استفاده از روش آزمون ضریب تحلیل واریانس چند متغیره(مانوا) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت بین خرده مقیاس های حمایت عاطفی و حمایت ابزاری از مقیاس حمایت اجتماعی، و خرده مقیاس های ناکامی، پرخاشگری بدنی، روابط با مراجع قدرت از مقیاس میزان خشم و مقیاس تهیج پذیری در گروه در سطح P<0.001 معنی دار می باشد. همچنین در خرده مقیاس های روابط با همسالان، تنهایی و حمایت بازخوردی تفاوت معناداری در دو گروه مشاهده نشد. با توجه به نتایج تحقیق می توان بیان نمود که عدم حمایت اجتماعی و خانوادگی نوجوانان کار سبب ایجاد پرخاشگری و تهیج پذیری نوجوانان کار به نسیت نوجوانان عادی است.

کلیدواژه ها:

میزان خشم ، حمایت خانواده ، تهیج پذیری ، نوجوانان کار