اثر پارامترهای طراحی در افزایش فواصل تیرچه ها در سقف های مرکب عرشه فولادی

نیازهای امروز صنعت ساختمان ایجاب می کند که جهت برآورده سازی، سریع سازی، سبک سازی، ایمن سازی و سری سازی درطراحی و ساخت سازه های ساختمانی از شیوه های نوین استفاده گردد. یکی از فناوری های نوین صنعت ساختمان که اخیرا درکشور توسعه بسیاری یافته است، استفاده از سیستم سقف عرشه فولادی می باشد که الزامات این فناوری تحت عنوان دال مرکببتنی در مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن تدوین گشته است. این سیستم دارای استانداردها و آیین نامه های طراحی و ساختمعتبر بین المللی می باشد. این سقف در مقایسه با سقف های مرکب مرسوم از امتیازاتی همچون کاهش فولاد مصرفی و افزایشسرعت، کیفیت و ایمنی برخوردار میباشد. این سقف می تواند به طور موثری در پروژه های انبوه تولید مسکن مورد استفاده قرارگیرد. یکی از دغدغه های اصلی طراحان و بهره برداران از این صنعت توانایی استفاده از تیرچه های این سقف در فواصل بیشترمی باشد. با اینکه در علم روز دنیا استفاده از این سقف تا فواصل 5 متر مرسوم می باشد، در کشور ما معمولا حداکثر فواصلتیرچه های این نوع سقف تا 3 متر محدود گشته و موجب افزایش هزینه های ساخت سقف می گردد. در این مقاله اثر پارامترهایمختلف در طراحی سقف عرشه فولادی در مراحل حین ساخت و پس از ساخت مورد بررسی قرار گرفته است و پیشنهادهاییدر جهت بهینه سازی طرح این سقف ها به خصوص در دهانه های بلندتر ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

سقف عرشه فولادی ، سبکسازی ، فاصله تیرچه ها ، بهینه سازی ، پارامترهای طراحی