بتن های نانوهوشمند و خودترمیم با رویکرد توسعه پایدار

توسعه پایدار را می توان مدیریت روابط سیستم های انسانی و اکوسیستم های طبیعی با هدف استفاده پایدار از منابع درجهت تامین رفاه نسل های حال و آینده تعریف کرد. بحران کم آبی از مواردی است که ذهن جهانیان را به خود مشغول کرده و این امر در کنار مسیله حفظ منابع آب و جلوگیری از فرار آب در سازه های بتنی به خصوص مخازن و سدها موجب پیدایش تکنولوژی نانو برای حفظ حیات و تداوم امنیت ملی و نیز افزایش ظرفیت ذخیره سازی منابع آب بخصوص در مناطق خشک و نیمه خشک که با بحران کم آبی مواجه هستند استفاده از تکنولوژی نانو در تولید بتن های با دوام و نیز ترمیم هوشمند بدون دخالت نیروی انسانی خارجی حین آسیب و بتن سبز از دستاوردهای جدید و در حال توسعه در صنعت بتن است. سیستم خود ترمیمی بتن، نوعی الگوبرداری از سیستم دفاعی بدن موجودات زنده در ترمیم قسمت های آسیب دیده می باشد. به طوری که سازه های بتنی نیز با کمک مصالحی هوشمند بتوانند همچون نمونه های زیستی پس از بروز آسیب به شناسایی و ترمیم خویش بپردازد. در این مقاله جدید ترین روش های خود ترمیمی ترک های ایجاد شده در بتن، با استفاده از فناوری نانو و نحوه عملکرد آنها تشریح خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بتن نانو ، هوشمند ، خود ترمیم ، ترک خوردگی ، توسعه پایدار