بررسی اثرمقیاس بر روی رفتار مقاومتی ستون های سنگی صلب

یکی از روش های فیزیکی اصلاح خاک های بسیار نرم، استفاده از ستون های سنگی صلب می باشد. بررسی ظرفیت باربری این ستون ها همانند سایر مطالعات در علوم مهندسی و از جمله آن مهندسی ژیوتکنیک، نیازمند مدلسازی و مطالعه مدل های فیزیکی می باشد. لیکن مدلسازی ها همواره با محدودیت هایی نظیر وجود اثر مقیاس مواجه اند و نتایج تحت تاثیر این پدیده قرار می گیرند. یکی از روش های بررسی این اثر، استفاده از مفهوم مدل سازی مدل ها می باشد که طی آن مدل های زیادی که از لحاظ هندسی مشابه اند و تنها مقیاس های مختلفی دارند ساخته شده و مورد مطالعه قرار می گیرند. در این پژوهش و به منظور بررسی اثر مقیاس، با یک مدلسازی عددی جامع در نرم افزار اجزا محدود پلکسیس به بررسی تاثیر اثر مقیاس در نتایج مدلسازی ها پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که در مدل های کوچک مقیاس اثر مقیاس مشهودتر بوده و هرچه مقیاس مدل بزرگتر می شود از میزان تاثیرگذاری اثر مقیاس بر روی نتایج مدلسازی کاسته می شود تا جایی که در مدل های بزرگ مقیاس این اثر قابل صرفنظر کردن است. در ادامه پژوهش، با توجه به نتایج به دست آمده، مقیاس مناسب برای مدلسازی به نحوی انتخاب شده که اثر مقیاس به حداقل خود برسد سپس به بررسی تاثیر تغییرات چسبندگی خاک اطراف ستون سنگی صلب بر روی ضریب عکس العمل بستر، فاکتور بهبود سختی خاک بررسی شده اند. بررسی ها در این بخش بیانگر افزایش ناچیز فاکتور بهبود سختی خاک با افزایش چسبندگی، در حالت ستون شناور و کاهش ناچیز فاکتور بهبود سختی خاک در حالت ستون با تکیه گاه انتهایی می باشد.

کلیدواژه ها:

ستون سنگی صلب ، ظرفیت باربری ، اثر مقیاس ، مدل سازی مدل ها