باغ های مهجور، نگاهی بر باغ های درون شهری قزوین با استنادبر متون و شواهد تاریخی

از دوران ساسانی که نام و نشان شهر تاریخی قزوین را در متون می خوانیم، تصویری از معماری و شهرسازی نیمه بیابانی را متصور می شویم که هویت با تعریف بازه هایی که هر پدیده را از سایر پدیده های مشابه متمایز می نماید شهر را شکل می داده است بافت مسکونی میانی و باغهای پیرامونی که با وجود فقر م نابع آبی فراوانی و حتی کافی شکل گرفته و طی سالیان متمادی به حیات خود ادامه دادهاند. هدف از نوشتار این مقاله، بازشناسی باغیهای درون شهری قزوین با استناد بر مستدانی از قبیل: متون و اسناد تاریی عکسهای موجود و برداشتهای میدانی از مکانی فعلی باغ های می باشد. جمع آوری داده ها به روش توصیفی با رویکرد تاریخی اسنادی با بهره گیری از متون و منابع انجام شده است همچنین تحلیل داده ها و یافته های حاصل از مطالعات به روش تحلیلی تطبیقی صورت گرفته است نتایج حاکی از ان است که کمبود منابع آبی دایمی عامل مهمی در شکل گیری باغ های درون شهری قزوین بوده است و نیز باغ های درون شهری دارای ویژگی های و هندسه ای بوده اند که به لحاظ ماهیتی آنها را از باغهای پیرامون شهر جدا می کرده است.

کلیدواژه ها:

قزوین ، جغرافیایی تاریخی ، مستندات تاریخی ، باغ های درون شهری ، هندسه