اخلاق مهندسی و مهندسی اخلاق

در ایران مشکل و مسئله ای در کشاورزی، صنعت، خدمات، علم، فناوری و غیره نداریم. تنها مشکل و مسئلۀ ما اخلاقی و فرهنگی است و تا این مسئله حل نگردد کشور به شکوفائی علمی، پیشرفت صنعتی و رفاه اجتماعی نخواهد رسید و جامعه از آرامش خاطر و شادی وافر برخوردار نخواهد شد. دولت ها در برطرف نمودن مشکلات بیشتر به "علامت درمانی" می پردازند تا "علت درمانی". اگر می خواهیم حیات علمی داشته باشیم و به عنوان یک جامعه با تمدن چند هزار ساله حتی زنده بمانیم باید به پرورش اخلاق و ارزشهای انسانی بپردازیم. (اقوام روزگار به اخلاق زنده اند قومی که گشت فاقد اخلاق مردنی است. نظامی)، یعنی اخلاق را مهندسی نمائیم. رابطه ای به نام پیشرفت سنجی (Ar =a MERKS )ارائه شده که در آن دانش، منابع مالی، اخلاق و انگیزه برای پیشرفت مورد توجه قرار گرفته است. در دانشکده های مهندسی علاوه بر آموختن علوم پایه و کاربردی و افزایش دانش (K) باید سعی و کوشش فراوان نمائیم تا اخلاق مهندسی (E) و انگیزه خدمتگزاری (M) را در دانشجویانمان پرورش دهیم. پرورش اخلاق مهندسی بر این باور استوار است که نظام آفرینش خداوندی طوری عمل می کند که با برخورداری از اخلاق مهندسی، زندگی یک مهندس به خوبی تأمین می شود و خداوند به فعالیتهای او برکت می دهد و برای او آرامش خاطر، رضایت باطن و شادی وافر میآفریند

کلیدواژه ها:

اخلاق مهندسی ، مهندسی اخلاق