تحلیل ریسک زلزله به روش فازی عصبی و مطالعه موردی شهر شهرکرد

حوادث طبیعی از جمله موضوعات مهم جوامع بشری است که به نوعی در زندگی انسانها نقش تعیین کنندهایی داشته است و در شرایط کنونی بسیاری از آنها خارج از کنترل انسان به نظر میرسد اما میزان آسیب نتیجه عملکرد عواملل انسانی است و همانطور که واقفیم پیشگیری از حادثه بهتر از واکنش در مقابل حادثه است، لذا ارتقای دانش و آگاهی عمومی فرد، عامل مهمی در کاهش اثرات بلایای طبیعی محسوب میشود. به عنوان مثال یکی از مهیبترین و خسارت بارترین بلایای طبیعی در دنیای امروز، بالاخص کشورمان ایران، پدیده زلزله میباشد. امروزه روند تحلیل خطر و خطرپذیری زلزله برپایه محاسبات آمار و احتمالاتی استوار است که دارای معایبی ازجمله عدم قطعیت ها و گنگی ها در پارامترها و روشهای آن می باشد در این مقاله، با استفاده از ابزار فازی عصبی و - دسته بندی سازه ها به سطح پذیرش خطر لرزه ای با توصیف کیفی اقدام شده است.هدف از این تحقیق، تهیه مدلی است که بتواند مطالعات تحلیل ریسک زلزله و نتایج آن را دقیقتر و سریعتر به انجام رساند. از جمله مهم ترین مزایای روش پیشنهادی می توان به امکان مدل کردن عدم قطعیت ها، طبقه بندی ورودی ها و بدست آوردن اطلاعات قطعی را از ورودیهای ناقص یا فازی، ورود اطلاعات برداشت شده از سازه به صورت کیفی و سرعت بسیار بالای روند تحلیل ریسک، اشاره کرد . بدین منظور، برای بررسی کارایی روش پیشنهادی، مدل طرح شده روی تعدادی از مدارس شهرکرد و حومه، آزمایش شد که نتایج حاکی از کارایی مناسب آن است

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، سیستم فازی عصبی ، سیستم درخت تصمیم ، عدم قطعیت ، توابع عضویت