مقایسه بتن آسفالتی گرم و آسفالت با استخوان بندی درشت دانه حاوی الیاف کنف و سرباره فولاد

سرباره فولاد سازی محصول فرعی کارخانه فولادسازی است و در کشور ما اکثرا انبار شده و مشکل محیط زیست ایجاد می کند. در آسفالت با استخوان بندی درشت دانه، اصولا از الیاف سلولزی که وارداتی هستند، برای تثبیت استفاده می شود. در صورت وجود محصول بومی، نیاز به واردات الیاف سلولزی از بین می رود. در این تحقیق از سرباره فولاد به عنوان سنگدانه درشت دانه در بتن آسفالتی گرم و آسفالت با استخوان بندی درشت دانه استفاده می شود. همچنین از الیاف کنف به عنوان تثبیت کننده در آسفالت با استخوان بندی درشت دانه استفاده می گردد. برخی از مشخصات سرباره فولاد به وسیله SEM مورد بررسی قرار می گیرد. بر روی نمونه ها در درصد قیر بهینه، آزمایش های ریزش ماستیک، کشش غیرمستقیم و مدول برجهندگی انجام می گیرد. نتایج نشان می دهد که استفاده از کنف به عنوان تثبیت کننده امکان پذیر است. بتن آسفالتی گرم استقامت مارشال بیشتری دارد و ضریب برجهندگی و کشش غیرمستقیم آن نیز نسبت به آسفالت با استخوان بندی درشت دانه مقدار بیشتر گزارش شده است.

کلیدواژه ها:

آسفالت با استخوان بندی درشت دانه ، سرباره فولاد ، الیاف کنف ، مقاومت کششی غیرمستقیم ، مدول برجهندگی