رابطه مقبولیت معلمان با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه مقبولیت معلمان با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. جامعه و نمونه: جامعه آماری شامل دو گروه معلمان دوره متوسطه شهر تهران به تعداد 11473 نفر و دانشآموزان دختر و پسر دوره متوسطه به تعداد 167845 نفر در سال تحصیلی 94-95 را تشکیل دادند. به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 100 نفر معلم و 400 نفر دانش آموز(200 نفر دختر و 200 نفر پسر) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های شخصیت پنج عاملی کاستا و مک کری(1989) و انگیزه پیشرفت تحصیلی علی و مک اینرنی(2005 )استفاده شد. روش تجزیه تحلیل دادهها ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بود. یافته ها: نتایج نشان داد که بین مقبولیت معلمان با انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه منفی و معنی دار وجود داشت.(P<0/01 )همچنین نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد که مقبولیت شخصیتی معلمان سهم معنیداری در پیش بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دارد.(P<0/05)

کلیدواژه ها:

مقبولیت ، معلمان ، انگیزه پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان