بهینه سازی پوسته ساختمان جهت بهره برداری بیشتر از روشنایی طبیعی با الهام از مکانیزم چشم مرکب تریلوبیتها

تلاشهای طراحان برای فراهم آوردن محیطی با رفاه نسبی برای ارتقاء کیفیت زندگی و کاهش مصرف منابع طبیعی در دوره معاصر افزایشیافته است. کسب روشنایی طبیعی برگرفته از سازوکارهایی که از زیستشناسی گرفته میشوند و ساختاری پایدار و طبیعی دارند، دستیابی بشر به رفاه را تسهیل میبخشد. هدف از این مقاله طراحی سامانهای با بهرهگیری از بینایی چشمهای مرکب تریلوبیتها که اولین گونههای دارای چشم مرکب هستند، میباشد. با بررسی انواع چشمهای مرکب تریلوبیتها و مکانیزم آنها، دستیابی به محصولی که نتیجهی این پژوهش است میسر میشود. سیستم سازهای در این طرح پاسخگویی به نور خورشید است. همانگونه که چشمهای مرکب خودشان را با نور محیطی تطبیق میدهند، در این پژوهش تلاش شده تا محصول بهینهای به دست آید. در این مقاله بهینهسازی پوستهی ساختمان بهعنوان متغیر مستقل و چشم مرکب موجود در تریلوبیتها، بهعنوان متغیر وابسته است. با بررسی سیر تکامل تریلوبیتها در دورههای مختلف تاریخی نمونههایی هم چنان بدون تغییر باقیماندهاند و این نمونهها میتوانند منبع بهتری جهت الهام گرفتن باشند. انواع چشمهای تریلوبیتها موردبررسی قرار گرفت و در آنها مکانیزم واحدی موجود بود که میتوان از آن، جهت طراحی پوسته بهره گرفت. گونهای از تریلوبیتها چشمهایشان را با گذر زمان ازدستدادهاند و طبق بررسیهای صورت گرفته این چشمها دارای نقصهایی بودهاند که با تحلیل مشکلات آنها در طی پژوهش دستیابی به فرمی بهینه را میسر خواهد ساخت. در انتها الگوریتمی نوشته خواهد شد که بر مبنای آن پوسته شکل میگیرد و میتواند در هر فرم آزادی کارایی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

بیومیمتیکس ، چشم مرکب ، نماهای سازگار ، تریلوبیتها ، بهینهسازی نور طبیعی