ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای شهرستان میانه واقع در استان آذر بایجان شرقی

در قرن گذشته بیش از 180,000 نفر ایرانی در اثر زلزله هایی که ایران را تحت تاثیر قرار داده اند درگذشته اند. با توجه به تمرکز بیش از حد جمعیت در نواحی شهری اگر کار جدی و موثری بر ای کاهش تخریب پذیری شهرها انجام نشود، متاسفانه باید انتظار وضعیت بدتری را نیز داشت.ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای ساختمانهای موجود در واقع یک نوع پیش بینی خسارت دیدگی آنها در مقابل زلزله های احتمالی است. این ارزیابی در واقع یک نوع پیش بینی وسعت، میزان آسیب و خسارت احتمالی بر اثر حوادث طبیعی و یا غیر طبیعی است که از جمله عوامل تاثیر گذار در سیاست گذاری و برنامه ریزی کاهش آسیب پذیری شهری می باشد و ارایه دهنده تصویری روشن از وقوع احتمالی آن حادثه و عواقب آن می باشد.در این میان شهرستان میانه با قرار گرفتن در قسمت جنوب شرقی استان آذربایجان شرقی با مختصات مرکزی ( °47.7150 N 37.4211° /E) بین دو رشته کوه بزگوش و قافلانکوه و در جوار گسل هایی چون , گسل شمال تبریز , گسل بزگوش , گسل زنجان , گسل تالش- آستارا و ... حایز اهمیت می باشد. لذا هدف از این پژوهش ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای ساختمان های شهرستان میانه و به تبع آن برآورد تعداد تلفات انسانی می باشد.در این خصوص، به روش احتمالاتی و با استفاده از منحنی های شکنندگی جایکا (1380) درصد خرابی ساختمانها در سه گروه: الف) سازه های بنایی ب) سازه های بتنی پ) سازه های فلزی تعیین شد و سپس با استفاده از رابطه کوبرن و همکاران (1992) تعداد تلفات انسانی (کشته و مجروح) نیز، برآورد شد.با توجه به نتایج بدست آمده، درصد خرابی هر یک از سه گروه سازه های ذکر شده , حاصل از تحلیل احتمالاتی خطر زلزله (PSHA) به ترتیب برابر با 87%, 15% و 17% بدست آمد، که در مجموع 44% از ساختمان های شهر را شامل می شود. و از لحاظ تلفات انسانی , نتایج مربوطه نشان داد که 5.2% ( 5000≈ نفر) از جمعیت کل شهر در اثر زمین لرزه احتمالی کشته و مجروح خواهند شد.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری لرزه ای ، منحنی شکنندگی ، تلفات انسانی ، تحلیل خطر احتمالاتی زلزله ، شهرستان میانه