بررسی تطابق زمانی خشک سالی هواشناسی و هیدرولوژیکی در دشت شهرکرد

یکی از مهمترین مشکلاتی که بشر به خصوص در سال های اخیر با آن مواجه شده است، بحران آب و وقوع خشکسالی است و به همین دلیل بررسی وضعیت خشکسالی در مدیریت بهینه منابع آب اهمیت دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیکی در دشت شهرکرد است. در این پژوهش، دوره های متوالی خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک با استفاده از سه شاخص بارش استاندارد SPI رواناب استاندارد SRI و سطح آب زیرزمینی استاندارد SWI در دشت شهرکرد بررسی شد و تاخیر زمانی بین رخداد خشکسالی هواشناسی و هیدرولوژیک و به دنبال آن خشکسالی آب زیرزمینی مشخص شد. برای این منظور، شاخص استانداردشده بارش برای داده های بارش ایستگاه باران سنجی شهرکرد، شاخص استاندار شده رواناب برای دادهای رواناب ایستگاه خراجی و شاخص آب زیرزمینی برای داده های سطح آب زیرزمینی موجود در منطقه با طول دوره ی آماری 18 ساله 1394-1376 استفاده شد. نتایج نشان داد که به طور کلی با افزایش مقیاس زمانی، همبستگی بین مقادیر شاخص های SRI و SPI و تداوم دوره های ترسالی و خشکسالی افزایش یافته است. به طور کلی دوره های خشکسالی هیدرولوژیکی با تاخیر زمانی کمتر از 7 ماه به طور میانگین نسبت به خشکسالی هواشناسی اتفاق میافتد، و همچنین خشکسالی آب زیرزمینی نسبت به خشکسالی هیدرولوژیک با تاخیر زمانی 9 ماه و نسبت به خشکسالی هواشناسی با تاخیر زمانی 3 ماه تا 18 ماه در بازه زمانی 48 تا 3 ماه رخ میدهد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی هواشناسی ، خشکسالی هیدرولوژیک ، شاخص SRI ، شاخص SWI ، شاخص SPI