بررسی تاثیر لاکتوفرین بر تنش در ماهیان پرورشی

تاکنون تلاش های زیادی جهت افزایش میزان بقا وایجاد مقاومت در برابر تنش های محیطی در آبزیان به خصوص در مرحله ی لاروی انجام گرفته است. طبق مطالعات انجام شده، لاکتوفرین گلیکوپروتیینی است که اثرات ایمنی زایی ومقاومتی در برابر تنش های محیطی بر انسان، دام و آبزیان دارد. افزودن این ماده به جیرهی غذایی برخی آبزیان مانند، میگوی بزرگ آب شیرین rosenbergii Macrobrachium ،ماهی منقوط نارنجی coioides Epinephelus و ماهی تیلاپیای نیل niloticus Oreochromis اثرات مثبتی بر رشد، تکثیر و مقاومت در برابر تنش های محیطی ناشی از کمبود اکسیژن، قرارگیری در برابر استرس نیتریت و برخی عوامل بیماریزا داشته است. به طوریکه در ماهی منقوط نارنجی نرخ بازیابی پس از 1 ساعت قرار گرفتن در معرض هوا، نزدیک به 90 درصد در تیمار1200 میلیگرم لاکتوفرین بر کیلوگرم غذا گزارش شد. همچنین نرخ بازماندگی در ماهیان تیلاپیای نیل تحت چالش باکتری iniae Streptococcus در تیمار 800 میلی گرم لاکتوفرین بر کیلوگرم غذا 58/9 درصد اندازه گیری شد. در این مقاله پس از معرفی لاکتوفرین و ویژگی های آن به بررسی مقالاتی در رابطه با تاثیر لاکتوفرین بر کاهش پاسخ های تنش در آبزیان پرداخته میشود. از آنجایی که فرآیند تنش رابطه بسیار نزدیکی با ایمنی دارد، بنابراین بررسی این دو مقوله با یکدیگر دور از انتظار نمی باشد. با مطالعات انجام شده نتیجه میشود که، لاکتوفرین تاثیر مثبتی در سیستم ایمنی، آهن، بقاء، مقاومت در برابر عوامل بیماری زا، تنش و شوک دارد.

کلیدواژه ها:

لاکتوفرین ، آبزیان ، تنش ، ایمنی