بررسی موانع مشارکت بهره برداران محلی در مدیریت شبکه های آبیاری

اولویت دادن به امکانات فیزیکی و سخت افزاری در مقایسه با امکانات و تسهیلات نرم افزاری در ساخت و بهره برداری شبکه های آبیاری و زهکشی از ویژگی های توسعه بر مبنای تفکر نوگرایی در دهه های 1950 و 1960 در بسیاری از کشورهای در حال توسعه بود. ولی تجارب صورت گرفته بر اساس این تفکر، ضعف و نقصان آن را مشخص کرد، به طوریکه امروزه علاقه و تمایل برای انتقال مدیریت منابع آب از تشکیلات دولتی به افراد محلی یا به عبارت بهتر جلب مشارکت مردم محلی در مدیریت شبکه های آبیاری و زهکشی در سراسر جهان روز به روز افزا یش می یابد تا بدانجا که در بیشتر کشورها به یک سیاست ملی تبدیل شده است. در این راستا آگاهی از موانع مشارکت عملی بهره برداران به منظور ارائه راهکارهای مناسب برای حضور گسترده و همه جانبه مردم روستاها و جوامع محلی در مدیریت نگهداری و بهره برداری از شبکه های آبیاری و زه کشی ضروری است. با توجه به ا ین ضرورت، هدف ا ین مقاله بررسی موانع مشارکت مردم محلی در مدیریت شبکه آبیاری سد کینه ورس ابهر و ارائه راهکارهایی کاربردی جهت تقویت مشارکت مردم در ا ین زمینه بود. جامعه آماری تحقیق خبرگان محلی و سربنه ها ی روستاها ی شهرستان ابهر و خرم دره بودند . نتایج بدست آمده نشان داد مهمترین موانع و مشکلات مشارکت مردم محلی عبارتند از : تجربه منفی قبلی در مشارکت، بروکراسی اداری بسیار زیاد و پیچیده، عدم اعتماد کافی به خود روستائیان درانجام پروژه ها، سوگیری در معرفی پمانکاران و عدم استفاده از ظرفیت ها ی محلی. از دیدگاه بهره برداران مهمترین عوامل تاثیرگذار بر جلب مشارکت بهره برداران محلی در مد یریت شبکه های آبیاری عبارت بودند از : مشارکت دادن نمایندگان محلی در کلیه مراحل اجرای پروژه از تصمیم گیری تا اجرا، استفاده از روستاییان برای تأمین نیروی انسانی مورد نیاز اجرای طرحها و رعایت مصالح و منافع روستا در اجرای طرحها و بازدید از طرحهای اجرا شده.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، موانع ، دانش بومی ، مدیریت منابع آب