بررسی و تعیین موانع گسترش تجارت سیار در ایران

تجارت سیار در واقع استفاده از فناوری های بی سیم به منظور فراهم نمودن خدمات شخصی، مکان محور و آسان برای مشتریان، کارمندان و شرکا است . در این پژوهش موانع کاربردی، شبکه، زیرساختاری، مکانی، امنیتی، فنی و اخلاقی و قانونی تجارتسیار مورد بررسی قرار گرفته است. همه موانع به جز مانع مکانی توسط کارشناسان و مدیران خبره در فناوری های ارتباط و اطلاعات مورد تایید قرار گرفت و شاخص های آنها نیز از نظر اهمیت رتبه بندی گردید. در میان موانع امنیت، بالاترین اهمیت را از نظرپاسخ دهندگان به خود اختصاص داده است. نتایج این پژوهش با استفاده از تحلیل آماری و آزمون فریدمن مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و به دنبال ارایه گزارشی ازوضعیت کنونی تجارت سیار، شناسایی و الویت بندی موانع گسترش آن در ایران می باشد.

کلیدواژه ها:

تجارت سیار ، تجارت الکترونیک ، تلفن همراه ، اینترنت همراه ، پرداخت های اینترنتی