بررسی حمل و نقل قیر با تانکر دوجداره در ایران

در هر جامعه نزدیک به شصت درصد درآمد سرانه آن جامعه صرف خرید انرژی میشود. باتوجه به مباحث مدیریت انرژی کاهش هزینهها، حفظ محیط زیست و همچنین ارزش سوختهای فسیلی در دنیای امروز و روبهپایان بودن سوختهای فسیلی ، صرفهجویی در زمینه مصرف این سوختها بایستی مد نظر کلیه مصرفکنندگان قرار گیرد. طبق آمار، در حال حاضر بیش از 3500 دستگاه تانکر حمل قیر در کشور فعال میباشند که جهتتخلیه بار هر تانکر در اثر هر بار گرمایش مجدد یک تانکر قیر در یک ساعت حدود 100 لیتر گازوییل مصرف می- گردد و حداقل زمان گرم کردن یک دستگاه تانکر بطور متوسط حدود 5 ساعت می باشد یعنی برای گرم کردن قیرهر تانکر 500 لیتر گازوییل لازم است که بجز حجم بسیار زیاد آلاینده های محیطی ناشی از سوزاندن گازوییل و انتشار بخار قیر جهت گرم کردن و آلودگی بسیار زیاد این مسیله به علاوه هزینه ی بسیار فراوانی محتمل به دولتو کارخانهها میگردد. یعنی با اجرای طرح جامع دو جداره کردن مخازن از مصرف سالیانه بیش از 100 میلیونلیتر گازوییل جلوگیری میگردد. از سوی دیگر با هر بار گرم کردن تانکر حمل قیر کیفیت آن تغییر کرده و به مراتب بسیار پایین میآید، همچنین با وجود اینکه هر سال سرمایه بیشتری در حوزه استفاده از قیر و آسفالتاختصاص مییابد اما متاسفانه روند بهبود کیفی راهها مشاهده نمی شود که میتواند از پایین آمدن کیفیت قیر در روند حمل و نقل باشد، به منظور حفظ کیفیت قیر و تسهیل در تخلیه آن در مقصد و همچنین علاوه بر حفظ دماقیر تامین ایمنی حمل و نقل قیر در حد استاندارد اروپا، اهمیت موضوع دوجداره کردن تانکرهای حمل قیر را بیان مینماید.

کلیدواژه ها:

تانکر حمل قیر ، گازوییل ، گرمایش ، آسفالت