مقایسه میزان برخی فاکتورهای بیوشیمیایی و سرمی در ماهیان قزل آلای رنگین کمان فاقد و واجد عفونت باکتریایی

در این مطالعه از 69 عدد ماهی از 14 کارگاه تکثیر و پرورش قزل آلای رنگین کمان درشرق 11) کارگاه در منطقه هراز شهرستان آمل ) و غرب ( دو کارگاه در منطقه دو هزار شهرستان تنکابن و یک کارگاه در منطقه کجور شهرستان چالوس ) استان مازندران، نمونه برداری به عمل آمد . در نمونه برداری ماهیانی انتخاب می گردید که دارای علایم بالینی مانند تیرگی رنگ، اگزفتالمی، خوردگی باله، خونریزی در سطح بدن و قاعده باله ها و وجود زخم در بدن بودند . پس از بیومتری ماهیان از آنها خونگیری به عمل آمده و از کلیه آنها در محیط آگار خوندار کشت تهیه گردید . پلیتهای کشت داده شده در دمای 18 – 22 درجه سانتیگراد گرمخانه گذاری شده و پس از 48 ساعت نتیجه رشد باکتریایی آنها قرائت می گردید . از نمونه های خون اخذ شده از ماهیان سرم جدا گردیده و میزان توتال پروتئین و آلبومین آنها قرائت گردید . نتایج نشان داد که %40/9 کل ماهیان دارای علایم بالینی از نظر عفونت باکتریایی مثبت و %59/1 منفی بودند . همچنین %42/6 از ماهیان کارگاه های شرق استان و %33/3 ماهیان غرب استان از نظر عفونت باکتریایی مثبت بودند . متوسط میزان توتال پروتئین در ماهیان فاقد عفونت باکتریایی 2/42 ± 1/4 و در ماهیان واجد عفونت باکتریایی 2/15 ± 1/1 بود . متوسط میزان آلبومین در ماهیان فاقد عفونت باکتریایی1/07 ± 0/8 و در ماهیان واجد عفونت باکتریایی 0/88 ± 0/7 بود . مقادیر توتال 27/26 ± 11/72 = IgM ، 14/34 ± 7/12 = C3 و 5/8 ± 2/89 = C4 در ماهیان واجد عفونت باکتریایی، و در ماهیان فاقد عفونت باکتریایی به ترتیب توتال 33/4 ± 19 /49 = IgM ، 22/87 ± 11/78 = C3 و 5/4 ± 2 /89 = C4 بود . همچنین در مقایسه این دو گروه از ماهیان، ماهیان با عفونت باکتریایی از نظر وزن و طول کمتر و کوچک تر از ماهیان فاقد عفونت باکتریایی منفی بودند با توجه به نتایج فوق به نظر می رسد بررسی فاکتورهای بیوشمیایی و سرمی خون می تواند یکی از روش های مناسب در تایید بروز بیماریهای عفونی و نیز روشی سریتر در تشخیص باشد