مقایسه کیفیت زندگی عشایر اسکان یافته و اسکان نیافته شهرستان کوهرنگ (با تاکید بر ابعاد اجتماعی)

در تحقیق حاضر ارزیابی مقایسه ای سطح کیفیت زندگی عشایر اسکان یافته و اسکان نیافته عشایر شهرستان کوهرنگ مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق از نوع کاربردی و از حیث روش توصیفی- تحلیلی است. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از بررسی های کتابخانه ای و مطالعات میدانی استفاده شده است. نمونه آماری 270 نفر شامل 153 خانوار اسکان یافته و 117 خانوار اسکان نیافته از عشایر شهرستان کوهرنگ بود. ابزار گرداوری شامل یک پرسشنامه محقق ساخته با سوالات اختصاصی مرتبط با کیفیت زندگی در بعد اجتماعی بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد که دراکثر مولفه ها عشایر اسکان یافته وضعیت بهتری نسبت به عشایر اسکان نیافته دارند. در مولفه آموزش عشایر اسکان یافته به مراتب از عشایر اسکان نیافته بهتر بودند که نشان دهنده این موضوع است که عشایر اسکان یافته از امکانات کافی برای آموزش در مقایسه با عشایر اسکان نیافته برخوردارند. در مولفه کیفیت سلامت نیز عشایر اسکان یافته شرایط خوبی را در مقایسه با عشایر اسکان نیافته داشتند. همچنین در مولفه کیفیت اوقات فراغت عشایر اسکان یافته وضعیت بهتری داشتند. اما در دو مولفه امنیت و مشارکت عشایر اسکان نیافته بهتر از عشایر اسکان نیافته بودند.

کلیدواژه ها:

عشایر اسکان یافته ، عشایر اسکان نیافته ، کیفیت زندگی ، بعد اجتماعی ، شهرستان کوهرنگ