نقش ورزش بر کاهش اضطراب دانشجویان
محل انتشار: اولین کنفرانس ملی یافته های نوین پژوهشی علوم ورزشی در حوزه سلامت، نشاط اجتماعی، کارآفرینی و قهرمانی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 6,317
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CDLC01_105
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1396
چکیده مقاله:
مقدمه:اضطراب حالت ناخوشایند مواجهه با شرایط نامطلوب و غیرقابل کنترل در انسان هاست که کم و بیش توسط تمام افراد تجربه شده و نقش مهمی در سلامت بشر ایفا می کند. اگر چه اضطراب در زندگی هر کسوجود دارد اما به نظر می رسد در زندگی دانشجویان از شدت بیشتری برخوردار است. هر چند کیفیت زندگی فرد به عنوان یک دانشجو به زمینه قبلی، درجه رشد و تکامل فردی و احساس جداافتادگی او مرتبط است. اما باید در نظر داشت که دانشجویان با عوامل تنش زای متعددی از جمله مشکل در تطابق با سیستم آموزشی جدید، فشارهای درسی، زندگی خوابگاهی و ... روبرو هستند. درمان اثربخش اضطراب دانشجویان می تواند در بهبود کیفیت زندگی و آینده آنان موثر باشد. یکی از راههای فرونشاندن این احساسات، استفاده از فعالیت های بدنی است.روشبررسی: مقاله حاضر یک مطالعه مروری است که حاصل مطالعه و بررسی منابع، متون و مقالات معتبر از طریق جستجوی کتابخانه ای و اینترنتی در ساتیهای Iranmedex, Magiran, Google Scholarمی باشد و به نقشورزش بر کاهش اضطراب دانشجویان می پردازد. یافته ها و نتیجه گیری:امروزه به ورزش و فعالیت جسمانی نه به عنوان روشی برای گذراندن اوقات فراغت، بلکه به عنوان ضرورتی غیرقابل چشم پوشی برای سلامت وبهزیستی می نگرند. تحقیقات متعددی که در داخل و خارج از کشور بر روی دانشجویان انجام شده، نشان داده اند که ورزش به دلیل اثراتمثبت ذهنی و فیزیکی اش، نقش با ارزشی در بازتوانی و مدیریت درمان بیماری های روانی از جمله اضطراب دارد و می تواند شدت آن راکاهش دهد به طوری که بعد از ترک ورزش اضطراب دوباره تظاهر می کند. همچنین مشخص شد که اثر ضداضطرابی ورزش هنگامی بیشتراست که اولا ورزش هوازی باشد(مانند دو، شنا و دوچرخه سواری) و ثانیا طول مدت برنامه ورزشی زیاد باشد(بین 10 تا 15 هفته) و همچنیندر شروع برنامه ورزشی شرکت کنندگان آمادگی جسمی کمتر و اضطراب بیشتری داشته باشند
نویسندگان
آرزو ارزانی بیرگانی
فناوری اطلاعات سلامت، گروه فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران
فرزانه ارزانی بیرگانی
گروه ریاضی، واحد مسجدسلیمان، دانشگاه آزاد اسلامی، مسجدسلیمان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :