ارتباط بین رفتار رهبری مربیان و عملکرد تیمی بازیکنان زن تیم هایوالیبال استان خوزستان

مربیگری فرایندی است که در آن مربی بر ورزشکاران تاثیر می گذارد تا واکنش مورد نظر آنان انجام گیرد. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین ابعاد رفتار رهبری مربیان با عملکرد تیمی بازیکنان زن تیم های والیبال استان خوزستان است. این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی و به روش میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق 122 نفر بازیکنان زن تیم های والیبال استان خوزستان که با استفاده از روش سرشماری به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش چلادورای 1980 با پایایی 0/087 بود . برای اندازه گیری عملکرد تیمی ، تیم ها را بر اساس موقیت شان در جدول نهایی بازی ها به سه دسته موفق، کمتر موفق و ناموفق تقسیم شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن، تحلیل رگرسیون چند گانه، تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی توکی) در سطح p<0/05 استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد رفتار حمایت اجتماعی بیشترین و رفتار آمرانه کمترین رفتار مورد استفاده مربیان بود. همچنین، بین رفتارهای آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت با عملکرد تیم ها ارتباط مثبت معنی دار، وجود داشت و در سبک حمایتاجتماعی و آموزش و تمرین، تیم های موفق نمرات بالاتری نسبت به دو گروه نیمه موفق و ناموفق کسب کرده اند. با توجه به یافته های تحقیق به مربیان توصیه می شود که با استفاده بیشتر از رفتار حمایت اجتماعی موجبات موجبات ایجاد و حفظ انگیزه به دنبال آن عملکرد بهتر بازیکنان را فراهم نمایند.

کلیدواژه ها:

رفتار رهبری مربیان ، بازیکنان والیبال و عملکرد تیمی