تعلیم و تربیت در اسلام

تعلیم و تربیت، اساس هر گونه اصلاح و زمینه اى براى پیشرفت هر جامعه است و اسلام نیز دین هدایت و تربیت است و براى آن ارزش زیادى قایل است. تعلیم و تربیت غالبا با هم استعمال مىشوند، به طورى که گویا مترادفند؛ در صورتى که هر یک از آنها داراى مفهومى جداگانه اند ((تعلیم)) در لغت به معناى یاددادن و آموزش است، و ((تربیت)) به معناى پرورش و نشو و نما دادن به کار مىرود. تربیت به معنای پرورش دادن و پرورش یافتن انسان از آغاز آفرینش بوده است. زیرا از آن هنگام که انسانهای نخستین، روش غذاخوردن و چرانیدن دام و کشت زمین را (با ابزارهای ابتدایی) به فرزندان خویش یاد دادند، تعلیم و تربیت انجام یافته است . تعلیم وتربیت هدایت فرداست یعنی کمک به فرداست که بهتر تشخیص دهد.به فرموده حضرت علی)ع(: والاترین درجه علم آنست که در اعضا وارکان وجود انسان ظاهر شود . در تعلیم و تربیت اسلامی تربیت انسان کامل با بهرهگیری از معارف دینی امکانپذیر است. موفقیت نظامهای آموزشی، مستلزم توجه به آموزه های وحیانی است. از سوی دیگر یافته های بشری در علوم تربیتی نیز نباید مغفول واقع شود.دراین تحقیق مفهوم تعلیم و تربیت ، روش های تربیتی و اصول آن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

تعلیم ، تربیت ، روش ، اصول ، اسلام