اثربخشی درمان دارویی در کاهش علایم بالینی اختلال نارسایی توجه بیش فعالی

هدف:پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی درمان دارویی در مقایسه با گروه کنترل جهت کاهش علایم بالینی اختلال نارسایی توجه بیش فعالی انجام شد. روش بررسی: از بین 176 نفر دانش آموز پسر 13-7 ساله ارجاع شده به مرکز مشاوره اداره آموزش و پرورش شهرستان عباس آباد در سال تحصیلی 89-88 به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر مبتلا به اختلال ADHD با استفاده از مصاحبه تشخیصی روانپزشکی و پرسشنامه CSI-4 انتخاب شدند . این افراد به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره گمارش گشتند. جهت تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و نیز استنباطی شامل تحلیل کوواریانس، تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها: کاهش علایم بالینی اختلال نارسایی توجه بیش فعالی در روش درمان دارویی از نظر آماری معنادار یود (p<0/01) . نتیجه گیری: با توجه به موثر بودن درمان دارویی در کاهش علایم بالینی اختلال نارسایی توجه بیش فعالی این روش کماکان می تواند از خطوط اولیه درمان این اختلال باشد.

کلیدواژه ها:

اختلال نارسایی توجه ، بیش فعالی ، درمان دارویی ، کودک