رابطه بین امید به زندگی با کیفیت زندگی معلول جسمی- حرکتی

پژوهش حاضر به رابطه بین امید به زندگی با کیفیت زندگی معلول جسمی- حرکتی پرداخته است. این پژوهش از نظر هدف درزمره پژوهش های بنیادی محسوب می شود و با استفاده از روش تحقیق همبستگی انجام خواهد شد. در پژوهش حاضر جامعهآماری شامل کلیه معلولین جسمی - حرکتی مرکز آموزشی و نیکوکاری توان یابان شهر مشهد به تعداد 130 نفر می باشند. درپژوهش حاضر با در نظر گرفتن کلیه معلولین جسمی - حرکتی مرکز آموزشی و نیکوکاری توان یابان شهر مشهد با توجه بهنمونه گیری تصادفی با استفاده از جدول مورگان تعداد 36 نفر انتخاب شدند. به این صورت که پس از تعیین نمونه پژوهش، پژوهشگربه صورت فردی پرسشنامه های کیفیت زندگی 36 سوالی (SF-36) و امید میلر (MHS) را توزیع کرده و و از آزمودنی خواستهشد که صادقانه به سیوالات پاسخ دهد. در تحقیق حاضر جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفادهشد. شاخص های آماری توصیفی مورد استفاده عبارتند از: جداول فراوانی، درصد، میانگین و ترسیم نمودارها جهت عینی تر شدننتایج بدست آمده، از طرفی به منظور اثبات یا رد فرضیه های تحقیق از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانهاستفاده گردید و در کلیه تجزیه و تحلیل های آماری این پژوهش از نرم افزار spss-22 استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بودکه امید به زندگی قدرت پیش بینی کیفیت زندگی معلول جسمی- حرکتی را دارند.

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، کیفیت زندگی و معلول جسمی- حرکتی