بررسی اثربخشی هنردرمانی گروهی بیانگر برارتباط اجتماعی، خوش بینی و شادکامی بیماران زن مبتلا به ام اس شهرستان زاهدان

در این پژوهش اثربخشی هنردرمانی گروهی بیانگر بر ارتباط اجتماعی، خوش بینی و شادکامی بیماران زن مبتلا به ام اسشهرستان زاهدان مورد بررسی قرار گرفت . این پژوهش یک طرح نیمه آزمایشی با گروه گواه و به صورت پیش آزمون و پس آزمونبود . نمونه ی این پژوهش 21 نفر از زنان مبتلا به بیماری ام اس شهرستان زاهدان بودند که به صورت نمونه گیری در دسترسانتخاب شدند. شرکت کنندگان به دو گروه ، آزمایش با 11 نفر و گروه گواه با 10 نفر تقسیم شدند که گروه آزمایش با 1 نفر ریزشمواجه شد . گروه آزمایش 10 جلسه ی 90 دقیقه ای مداخله ی هنردرمانی گروهی بیانگر را به مدت 10 هفته دریافت کردند و گروهگواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند . هر دو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به وسیله ی مقیاس شادکامی فوردایس-اصفهان مورد سنجش قرار گرفتند . نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد سطح ارتباط اجتماعی، خوش بینی وشادکامی افزایش یافته است .با توجه به یافته های این پژوهش هنردرمانی گروهی بیانگر بر ارتباط اجتماعی، خوش بینی و شادکامیزنان مبتلا به ام اس اثربخش است.

کلیدواژه ها:

هنردرمانی گروهی بیانگر ، ارتباط اجتماعی ، خوش بینی ، شادکامی ، زنان مبتلا به ام اس