ژن درمانی و سلول بنیادی

ژن درمانی یا دستکاری ژنتیکی خطوط سلولی غیر زایا بعنوان یکی از راهبردهای خوش آتیه در درمان اختلالات انسانی مطرح می باشد . دو روش ژن درمانی وجود دارد : ژن درمانی به روش مستقیم یاin vivo و غیر مستقیم یا in vitro که هر دو نیازمند حاملینی ( وکتور ) برای انتقال ژن می باشند . این حاملین به دو گروه ویروسی و غیر و یروسی تقسیم می شوند . در ژن درمانی in vitro ، سلولهای زنده از بدن فرد جدا شده و از نظر ژنتیکی اصلاح می شوند . سلولهای بنیادی دارای و یژگیهایی به منظور انتقال ژنها ی مورد نظر به بدن فرد بیمار بوده که از آن جمله می توا ن به قابل یت تکثیر طولانی مدت و نیز تما یز به سلولهای بافتی که در آن قرار دارند اشاره نمود . رویکرد فعلی ژن درمانی بر مبنا ی درمان اختلالات ژنتیکی و نیز اختلالات چند عاملی مانند نئوپلازی، بیماری عفونی و اختلالات قلبی - عروقی استوار است . در مقایسه با سا یر زمینه ه ای مهندسی ژنتیک، ژن درمانی سلول بنیادی تنها زمانی به موفقیت همه جانبه دست خواهد یافت که پیشرفتهای اساسی در زمینه سلولهای بنیادی و نیز قابلیت تنظیم ژن های انتقال یافته پدید آید