پراکندگی کنه آرگاس پرسیکوس Argas persicus به عنوان انگل خارجی ماکیان درمناطقی از استان آذربایجان غربی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,408

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ZOONOSES01_008

تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1396

چکیده مقاله:

کنه آرگاس پرسیکوس به نام کنه ماکیان یکی از مهمترین انگل های خارجی در طیور اهلی و وحشی مطرح است که سبب بروزضعف، کم خونی، کاهش در تولید، کاهش در رشد و حتی مرگ و میر در پرندگان می شود. این کنه ناقل بسیاری از بیماری های مهم نیزمی باشد. در این مطالعه شیوع ،پراکندگی، وفور فصلی و میزبانان مهم این کنه خونخوار در بعضی از شهرستانهای استان آذربایجان غربی مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها : آرگاس پرسیکوس از پنج شهرستان ارومیه، اشنویه، خوی، سلماس و نقده از اماکن نگهداری طیور و حیوانات خانگیجمع آوری شده است. کنه ها را با استفاده از پنس از شکاف در، دیوار و سقف محل نگهداری طیور و حیوانات خانگی و حتی از روی بدنآنها جدا کرده و در داخل لوله های آزمایش محتوی کاغذهای تاخورده گذاشته شده و درب لوله ها با مقداری پنبه بسته شده و نمونه ها را به آزمایشگاه انتقال داده و در آزمایشگاه جنس و گونه کنه از روی کلید تشخیص کنه های خانواده آرگازیده تشخیص داده شدند.نتایج : در کل تعداد 940 کنه آرگاس پرسیکوس در این مطالعه از روستاهای واقع در مناطق کوهستانی و دشت شهرستانهای تحتمطالعه جمع آوری شدند. 3 / 55 % از کنه ها در شهرستان ارومیه، 15 % در شهرستان نقده، 3 / 13 % در شهرستان خوی، 9 / 8 % در شهرستان سلماس و 5 / 7 % از کنه ها در روستاهای شهرستان اشنویه جمع آوری شدند. 26 % از کنه ها در فصل بهار، 2 / 31 % در فصل تابستان، 5 / 13 % در فصل پاییز و 3 / 29 % از کنه ها در فصل زمستان صید شدند. از لحاظ تنوع میزبانان 82 % از کنه ها در محل نگهداری مرغ و خروس، 3 / 12 % در محل نگهداری اردک و 7 / 5 % از کنه ها در محل نگهداری گاو جمع آوری شدند. در روستاهای واقعدر منطقه دشت 63 % از کنه ها و در روستاهای واقع در مناطق کوهستانی 37 % از کنه ها صید شدند.بحث و نتیجه گیری: آلودگی به کنه آرگاس پرسیکوس در مناطق تحت مطالعه در تمام فصول سال وجود دارد و در روستاهای واقع در دشت آلودگی بیشتر از مناطق کوهستانی است. مهمترین میزبان این کنه ماکیان هستند ولی آلودگی در محل نگهداری احشام نیز وجود دارد. با توجه به خونخواری زیاد کنه آرگاس پرسیکوس از میزبانان خود مخصوصا ماکیان که باعث انتقال بسیاری از عوامل بیماریزای پرندگان به صورت انتقال مکانیکی در بین میزبانان میشود، کنترل جمعیت این کنه در اماکن نگهداری ماکیان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مسدود نمودن درز و شکاف دیوارها، بهسازی محل نگهداری طیور و سمپاشی علیه این کنه از راههای مبارزه و کنترل کنه آرگاسپرسیکوس می باشد

نویسندگان

عباس بهرامی

گروه انگل شناسی ، قارچ شناسی و حشره شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران

ابوالفضل میاهی پور

گروه انگل شناسی ، قارچ شناسی و حشره شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران

فرانک فیروزفر

عضو هیات علمی دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات بیماریهای منتقله توسط ناقلین، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد،ایران