گیاه پالایی خاک های آلوده به ترکیبات نفتی استان لرستان توسط گیاهان بومی

هیدروکربن های نفتی به عنوان یک آلاینده برای محیط زیست شناخته شده و با توجه به ویژگی های ذاتی آن ها مانند حلالیت، نوسانات و تخریب پذیری برای موجودات زنده سمی شناخته شده اند. ترکیبات نفتی از مخازن زیرزمینی و پالایشگاه ها منتشر شده و در خاک و آب های زیرزمینی کم عمق یک تهدید برای سلامت انسان به شمار می روند. بنابراین حذف این ترکیبات از محیط ضروری می باشد. ثبات این آلاینده ها در خاک در طول زمان باعث اختلالات در عملکرد طبیعی خاک می شود و قابلیت کشاورزی را کاهش می دهد. در این پژوهش تاثیر گیاهان جارو علفی و علف بره به همراه اصلاح کننده های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد بیش ترین میزان پالایش در گیاه جارو علفی مربوط به کشت این گیاه همراه با اصلاح کننده قارچ میکوریز و محلول غذایی می باشد که میزان ترکیبات نفتی را به 65/11 گرم در کیلوگرم خاک کاهش داد ضعیف ترین عملکرد پالایش مربوط به نمونه شاهد بدون اصلاح کننده و گیاه می باشد که میزان آلودگی را به مقدار ناچیز کاهش داد. قارچ آربوسکولار میکوریزا به صورت همزیست با اکثر گیاهان خشکی یک رکن مهم برای بازسازی محیط می باشد. این قارچ در فرآیند زیست پالایی خاک باعث افزایش فعالیت میکروگانیسم های زمین و بهبود ساختمان خاک می شود. با این حال تکنولوژی گیاه پالایی هنوز در مراحل ابتدایی خود می باشد و تحقیقات کمی در گیاه پالایی درخاک های آلوده انجام شده است.

کلیدواژه ها:

گیاه پالایی ، هیدروکربن های نفتی ، همزیستی ، قارچ میکوریز