مدلسازی الگوی زنجیره سفر شهری (نمونه موردی تورهای سه سفره شهروندان قزوینی)

تصمیم در مورد سیاست های مدیریتی مانند طرح ممنوعیت تردد خودروها به محدوده یا در روز خاص، اخذ هزینه پارکینگ و ایجاد امکانساعات کاری متغیر، نیازمند مطالعات رفتاری و حساس به این نوع سیاست هاست که رویکرد فعالیت- مبنا با در نظرگرفتن زمان و مکانفعالیت های افراد و چگونگی برنامه ریزی آنف تلاش دارد ابزاری مناسب در این راستا ایجاد نماید. برنام هریزی زنجیره سفر به گونه ای کهافراد (به خصوص در کلانشهرها) سفرهای خود را به دنبال هم و بدون نیاز به بازگشت به خانه انجام دهند، تلاشی برای صرفه جویی دروقت و هزینه است که این مقاله به مدل سازی ریاضی تصمیم مربوطه می پردازد. مدل سازی انتخاب الگوی زنجیره سفر و تفسیر متغیرهایمربوطه هدف اصلی مقاله جاری است که جهت پیاده سازی تجربی و کمی مدل مربوطه از داده های حاصل از پرسشگری نمونه ای از ساکنینشهر قزوین (شامل مشخصات فردی و خانوادگی)، ویژگی های شبکه حمل و نقل و ویژگی های مح لهای مستعد برای انجام فعالیت استفادهمی شود. انتخاب الگوی زنجیره سفر افراد به تفکیک هدف سفر و با استفاده از مدل لوجیت چندگانه صورت می گیرد و عوامل موثر برانتخاب انواع مختلف الگوی زنجیره سفر در تور سه سفره مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که متوسط زمان سفر، سنمسافر، جنسیت، در اختیارداشتن خودرو، پیاده رفتن ، نرخ تجاری محل زندگی فرد، شغل و سرانه مالکیت خودرو در ناحیه مبدا از عواملموثر بر انتخاب انواع مختلف الگوی زنجیره سفر است. چنین مدل و تحلیل هایی می تواند مدیران و سیاست گذاران حمل ونقل شهری را درتصمیم سیاس تهای مدیریتی مختلف جهت بهبود وضعیت ترافیکی با فراهم سازی اطلاعات مفید و لازم یاری نماید.

کلیدواژه ها:

الگوی زنجیره سفر ، تور سفر ، سیاست مدیریتی ، رویکرد فعالیت- مبنا ، مدل انتخاب گسسته