مقایسهی جاذبهای معدنی زیولیت و بنتونیت با جاذب آلی مایکوزورب و جاذب آلی- معدنی بیوتکس از لحاظ توانایی جذب آفلاتوکسینB1

مایکوتوکسینها متابولیتهای ثانویهی تولید شده توسط قارچها، متعاقب آلوده شدن محصولات خوراکی هستند. یکی از موثرترین روشها برای مقابله با مسمومیت آفلاتوکسینی استفاده از جاذبهای سموم قارچی است. هدف این مطالعه مقایسهی جاذبهای مختلفشامل بنتونیت، زیولیت، جاذب تجاری آلی (مایکوزورب) و جاذب تجاری معدنی-آلی (بیوتکس) بر اساس توانایی آنها برای جذب آفلاتوکسین B1 میباشد. برای این منظور برنجآلوده شده به AFB1 پس از تلقیح با سویهی قارچی آسپرژیلوس پارازیتیکوس 5286 PTTC تولید و مقادیر آفلاتوکسین تولید شده توسط روش HPLC تعیین شد. آفلاتوکسین B1 بااستفاده از کلروفرم از برنج استخراج شد. جاذبها به صورت جداگانه در سه نسبت مختلف سم به جاذب (1000:1 ،5000:1 و 15000:1 وزنی/وزنی) با AFB1 مخلوط شده، نمونههاسانترفیوژ شدند و مایع شفاف رویی برای تعیین غلظت آفلاتوکسین B1 توسط کیت الایزا آنالیز شد. طرح مورد استفاده، طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل 3×4 بود. نتایج نشان داد، در نسبت سم به جاذب 15000:1 ،زیولیت، مایکوزورب و بیوتکس به ترتیب حدود 8/0،81/0 و 83/0 AFB1 را جذب کردند و بازدهی جذب سم با کاهش مقادیر جاذبها کاهش یافت. بنتونیت بازدهی جذب کمتری نشان داد (با مقدار حداکثر 38/0 در نسبت 15000:1 .(تفاوت معنیداری بین سه نسبت مورد ارزیابی ونیز بین درصد جذب حاصله توسط بیوتکس و سایر جاذبها مشاهده شد (001/0