تاثیر بتایین جیره بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی تحت تنش شوری آب

تاثیر شوری آب و بتایین با استفاده از طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل روی عملکرد رشد 576 قطعه جوجه گوشتی نر، در یک دوره 6 هفته ای آزمایش شد. سه سطح کلرورسدیم (0 ،1000 و 2000میلی گرم در لیتر) و چهار سطح بتایین ( 000/0 ،075/0 ،150/0 و 225/0 درصد) به ترتیب به آب آشامیدنی و جیره پایه اضافه شده و مورد تغذیه آزاد قرار گرفتند. در پایان دوره، خصوصیات لاشه (شامل بازده لاشه، درصدهای ران، عضله سینه، کبد، چربی حفره بطنی و قلب) 96 قطعه از این پرندگان مورد بررسی قرار گرفت. افزایش سطح شوری آب و بتایین در سنین 21 ،28 و 42 روزگی منجر بهافزایش وزن بدن و بهبود ضریب تبدیل غذایی گردید (05/0

بتایین بر روی میانگین افزایش وزن بدن و بهبودضریب تبدیل غذایی در سن 21 روزگی معنی دار بود (05/0

بتایین در محافظت از اپی تلیوم روده در برابر عامل بر هم زننده تعادل اسمزی (آب شور) شرکت می کند، شرایط هضم و جذب را در دستگاه گوارش بهبود می بخشد و منجر به استفاده بهتر از مواد مغذی می شود.

کلیدواژه ها:

بتایین ، جوجه گوشتی ، آب شور ، عملکرد رشد ، خصوصیات لاشه