بررسی رابطه میان ساختار سازمانی و توانمند سازی روانشناختی کارکنان (مطالعه موردی: کارکنان معاونت مالی و اداری شهرداری مشهد)

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین ساختار سازمانی و توانمندسازی روانشناختی کارکنان در معاونت مالی و اداری شهرداری مشهد پرداخته است. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استاندارد ساختار سازمانی استیفن رابینز و پرسشنامه توانمند سازی اسپریتزر استفاده شده است. هدف از این پژوهش شناخت وضعیت موجود ساختار سازمانی و تاثیر آن بر توانمند سازی کارکنان می باشد. بدین منظور سه فرضیه آورده شده که متغییر مستقل فرضیه ها را سه بعد ساختار سازمانی یعنی، پیچیدگی، رسمیت و تمرکز و متغیر وابسته را توانمندسازی تشکیل می دهند. این پژوهش از لحاظ اهداف پژوهشی، کاربردی و با شیوه توصیفی- همبستگی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کل افراد شاغل در کارکنان شهرداری مشهد می باشد که تعداد آنها376 می باشد و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 191 به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. برای بررسی توزیع داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شد که نتایج این آزمون با سطح معناداری بیشتر از 0/05 حاکی از وجود توزیع نرمال بین داده ها می باشد. همچنین با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رابطه بین ساختار سازمانی و توانمندسازی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از این است که با اطمینان 95% بین ساختار سازمانی و توانمندسازی رابطه معناداری وجود دارد و نیز میان تمامی مولفه های ساختار سازمانی(رسمیت، پیچیدگی و تمرکز) با توانمندسازی رابطه معناداری یافت شد. شایان ذکر است که ضریب همبستگی میان مولفه های (پیچیدگی و رسمیت و تمرکز) با متغیر توانمند سازی منفی می باشد که حاکی از ارتباط معکوس میان این سه متغیر با توانمند سازی کارکنان می باشد.