بررسی حس عمقی مفصل آرنج در مردان ورزشکار مبتلا به سندرم هایپرموبیلیتی عمومی و مقایسه آن با ورزشکاران سالم

مفصل آرنج با ساختار پیچیده عضلانی- اسکلتی و مفصلی عملکرد مهمی به عنوان رابط مکانیکی در اندام فوقانی دارد. حس عمقی مفصل آرنج گویای حس عمقی اندام فوقانی بوده و تاثیر زیادی در حرکات این اندام به عنوان یک زنجیره دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه حس عمقی مفصل آرنج مردان ورزشکار مبتلا به سندرم هایپرموبیلیتی عمومی با ورزشکاران سالم می باشد. پژوهش حاضر از نظر روش تحقیق، از نوع علی و مقایسه ای پس از وقوع می باشد. آزمودنی ها در دو گروه 15 نفری مردان ورزشکار مبتلا به هایپرموبیلیتی و مردان ورزشکار سالم در رده سنی 20 تا 30 سال انتخاب گردیدند. افراد مبتلا به سندرم هایپرموبیلیتی توسط تست بیتون و کسب حداقل نمره 5 جهت شرکت در آزمون مشخص شده و کلیه ارزیابی ها جهت سنجش حس عمقی مفصل آرنج بر روی دست برتر، با چشمان باز و به صورت فعال با دستگاه بایودکس دینامومتر در دو زاویه 45 و 60 درجه صورت گرفت. سپس خطای مطلق هر زاویه محاسبه گردید. داده ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزارSPSS20 و با استفاده از آزمون های کولموگراف- اسمیرنوف، آزمون تی تست دو گروه مستقل و آزمون تی تست زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد؛ که در مقایسه تفاوت میانگین خطای حس عمقی زوایای 45 و 60 درجه بین دو گروه آزمودنی مردان ورزشکار هایپرموبیلیتی و ورزشکاران سالم اختلاف معنی داری وجود ندارد sig> 0.05 اختلاف معنی داری بین گروه مردان ورزشکار هایپرموبیلیتی و ورزشکاران سالم در زاویه 45 درجه وجود ندارد sig> 0.05 همچنین در زاویه 60 درجه، اختلاف معنی داری بین گروه مردان ورزشکار هایپرموبیلیتی و ورزشکاران سالم وجود ندارد sig> 0.05

کلیدواژه ها:

حس عمقی ، مفصل آرنج ، ورزشکار هایپرموبیلیتی ، ورزشکار سالم