تخمین میزان تولید خالص بیوماس(Bn) و پتانسیل تولید(Y) برای محصول گندم آبی و جو در منطقه دشت جایدر شهرستان پلدختر (لرستان)

امروزه نیاز به استفاده بهینه از اراضی کشاورزی به علت افزایش سریع جمعیت بیش از پیش احساس می گردد. یکی از این راه های افزایش تولید در واحد سطح و یا به عبارت دیگر استفاده بهینه از اراضی، شناسایی ظرفیت تولید هر زمین و انتخاب نوع کاربری متناسب با آن ظرفیت تولید است. در این روش عملکرد بدون در نظر گرفتن هر نوع محدودیتی از جمله محدودیت های آب، خاک و مدیریت محاسبه می شود. یکی از ابزار های بسیار مهم و کاربردی جهت استفاده بهینه از منابع خاک روش های گوناگون ارزیابی اراضی و تعیین قابلیت و استعداد اراضی می باشد. یکی از این روش ها تخمین پتانسیل عملکرد محصول در شرایط ایده آل و بهینه است. در این روش عملکرد بدون در نظر گرفتن هر نوع محدودیتی از جمله محدودیت های آب، خاک و مدیریت محاسبه می شود. در این پژوهش تولید خالص بیوماس (Bn) و پتانسیل عملکرد (Y) محصول گندم آبی و جو برای اراضی دشت جایدر واقع درشهرستان پلدختر استان لرستان با استفاده از داده های هواشناسی ایستگاه سینوپتیک پلدختر تخمین زده شد. نتایج حاصل نشان داد میزان عملکرد برای محصول گندم آبی را بدون وجود محدودیت های خاک، آب و مدیریت برابر با 7 تن و 250 کیلوگرم در هکتار ماده مرطوب است در حالی که این عدد برای محصول جو برابر با 5 تن و 531 کیلوگرم در هکتار ماده مرطوب است که این مقدار چندین برابر عملکرد برداشت شده گندم آبی و جو در این منطقه است. از این رو می توان نتیجه گرفت با اعمال مدیریت های صحیح و بر طرف نمودن محدودیت های آب و خاک می توان تا حدودی به این عملکرد مطلوب نزدیک شد. عملکرد محاسبه شده دید مناسبی جهت رفع محدودیت های موجود و اتخاذ سیاست های مناسب جهت بهبود هر چه بیشتر عملکرد و افزایش آن فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

پتانسیل تابشی- حرارتی ، تولید خالص بیوماس ، گندم آبی ، جو ، دشت جایدر