کاربرد ضرایب تصحیح در افزایش دقت شاخص های اراضی محاسبه شده به روش ریشه دوم

جهت شناخت محدودیت های تولید و برنامه ریزی کشت، ارزیابی تناسب اراضی اجتناب ناپذیر است که یکی از پرکاربردترین روش ها در این زمینه روش فایو است. تحقیقات نشان داده که روش پارامتریک-ریشه دوم دقیق ترین روش از زیر مجموعه روش-های ارزیابی به روش فایوست. این پژوهش به منظور افزایش دقت روش پارامتریک در برآورد شاخص های اراضی برای کشت گندم آبی در شهرستان هریس انجام شد. برای این منظور، داده های مزرعه ای و آزمایشگاهی از 70 خاکرخ واقع در مزارع گندم آبی اخذ گردید، سپس با استفاده از جداول سایس ابتدا ارزیابی اقلیمی و سپس ارزیابی خاکی و زمین نما صورت گرفت و سپس با استفاده از روش پارامتریک جهت برآورد شاخص اراضی اصلاح نشده ترکیب شدند. برای بدست آوردن شاخص های اصلاح شده از ضرایب اصلاحی سایس و همکاران استفاده شد. نتایج نشان داد که در روش های پارامتریک (ریشه دوم) شاخص های اصلاح نشده اراضی نسبتا پایین تر از حد قابل انتظار بود. شاخص های اراضی اصلاح شده نتایج بهتری نشان داد. ضرایب تشخیص روابط رگرسیونی بین پتانسیل تولید اراضی و عملکرد مشاهده شده، به ترتیب 0/91، 0/87، 0/89، 0/95 برای مدل ریشه دوم اصلاح نشده و ریشه دوم اصلاح شده می باشد. با توجه به نتایج فوق می توان نتیجه گیری کرد که ضرایب اصلاحی به دلیل ضریب تشخیص بالاتر و خطای پایین تر نسبت به سایر روش ها، عملکرد واقعی را بهتر تخمین می زند.

کلیدواژه ها:

پتانسیل تولید ، عملکرد واقعی ، فایو ، گندم