بررسی و پهنه بندی بحران طبیعی خشکسالی در استان اصفهان و راهکارهای مدیریتی آن

خشکسالی پدیده جهانی است که تقریبا می تواند در هر ناحیه ای به وقوع بپیوندد و منجر به زیان ها و هزینه های عمده اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی شود. وابسته بودن کشاورزی به منابع آب زیرزمینی، محدود بودن نزولات جوی و پراکنش نامناسب آن و بهره برداری غیر اصولی از منابع آب سبب تشدید این بحران شده است. هدف از این تحقیق پهنه بندی شدت خشکسالی در استان اصفهان می باشد. به این منظور، از شاخص درصد از بارش میانگین (DIX) شاخص منتخب جهت پایش خشکسالی از 12 ایستگاه باران سنجی واقع در داخل استان اصفهان با طول دوره آماری مشترک 30 سال (1360 تا 1390) استفاده گردید و با استفاده ار از نرم افزار ARC GIS و انتخاب روش کریجینگ به عنوان مناسب ترین روش پهنه بندی صورت گرفت. نتایج نشان می دهد که قسمت های شرق و جنوب غربی استان بیشتر در معرض خشکسالی قرار گرفته است و بالای 40 درصد از مساحت استان تحت تاثیر خشکسالی شدید و خیلی شدید می باشد که راهکارهای مدیریتی جهت مقابله با بحران خشکسالی و جبران کمبود های نیاز آبی امری ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، استان اصفهان ، بحران ، پهنه بندی