چرایی و چگونگی حق تعیین سرنوشت ملت فلسطین

تکیه منشور سازمان ملل متحد به حقوق اساسی بشر ، حیثیت و ارزش شخصیت انسانی ، تساوی همه ملت ها در روند حق تعیین سرنوشت ، حق رای ، حق آزادی ، حق انتخاب ، حق استقلال ، ایجاد شرایط لازم برای حفظ عدالت، احترام به الزامات ناشی از عهدنامه ها و سایر منابع حقوق بین المللی و کمک به ترقی اجتماعی و شرایط زندگی بهتر مبیین آن است که جوامع انسانی بدون توجه به تفاوت های آن ها و در هر شرایطی اعم از صلح یا جنگ باید از حقوق و آزادی های اساسی برخوردار بوده و عدالت نیز در مورد آن ها رعایت گردد. بی تردید مساله اشغال فلسطین مهمترین بحران ژیوپلیتیکی و ژیواستراتژی در جهان اسلام را عنصر صهیونیسم رقم زد و سلب حق تعیین سرنوشت از ساکین اصلی آن معضل اصلی این بحران ژیوپلیتیکی است. احترام به این حقوق در مورد ملت فلسطین نادیده گرفته شده و حقوق اساسی و انسانی آن ها به طرق مختلف نقض می گردد. با توجه به نقض هدفمند مقررات حقوق بین الملل در فلسطین اشغالی ، ضروری است عدم مشروعیت اقدامات اسراییل غاصب در زمان اشغال و پس از آن براساس دو مزیت لیبرال دمکراسی غرب (ارمغان اشغال و اشغالگری ) یعنی آزادی و دمکراسی و براساس قاعده های بین المللی و انسانی مورد بررسی قرار گیرد. این مهم در این مقاله مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

حقوق بشر ، آوارگان ، فلسطین ، حق رای ، حق آزادی ، حق استقلال ، حق تعیین سرنوشت ، صهیونیسم ، اشغال ، اشغالگری