کاربرد الگوریتم ژنتیک در بهینه سازی تاریخچه دمایی (در دامنه زمان) واکنش پلیمریزاسیون وینیل کلراید

پلی وینیل کلراید (PVC) از پر مصرف ترین پلیمرهای تولیدی جهان است که اکثر تولید صنعتی آن به صورت ناپیوسته و تعلیقی انجام میگیرد. تلاشهای انجام گرفته به منظور افزایش بازدهی، بهینه سازی فرآیند و تولید پلیمری با کیفیت مورد نظر، مستقیمًا با کاهش زمان تولید و استفاده از بیشینه ظرفیت سرمایش راکتور در ارتباط میباشد. به همین منظور بهینه سازی تاریخچه دمایی با استفاده از الگوریتم ژنتیک که منجر به کاهش زمان فرآیند در شرایط غیر همدما میگردد، انجام گردید. همچنین با اعمال شرایط غیر همدما در فرآیند پلیمریزاسیون از بیشینه ظرفیت سرمایش راکتور استفاده میشود و در نهایت محصول پلیمری مطلوب با یک توزیع معین و محدود از اندازه ذرات با خواص مولکولی و مورفولوژیکی، به دست می آید. لذا با انجام فرآیند در مسیر بهینه دمایی میتوان محصولی با کیفیت مطلوب را تولید نمود که منجر به افزایش بازده اقتصادی میشود.

کلیدواژه ها:

پلی وینیل کلراید ، پلیمریزاسیون تعلیقی ، بهینه سازی دینامیکی ، الگوریتم ژنتیک ، تاریخچه دمایی