طراحی محور پیاده فرهنگی – گردشگری (نمونه موردی محله دردشت اصفهان)

توجه به بهسازی و نوسازی بافت های تاریخی شهر و به طور کلی دخالت در بافت قدیم همواره یکی از مسایل اساسی شهرهای تاریخیو شهرهایی که دارای هویت و روحیه خاص بوده اند می باشد.بدین منطور پژوهش پیش رو سعی دارد با استفاده از مبانی نظری موجود در ارتباط با توسعه فرهنگی گردشگری و احیای بافت شهریدر یک محله ی تاریخی شهری بپردازد. در این راستا روش پژوهش کیفی ترکیبی در نظر گرفته شده است که ابتدا با استفاده ازمطالعات کتابخانه ای مبانی نظری مشخص گردیده است و سپس در ادامه تحقیق از روش مشاهده (Observation) برای شناخت مولفه های کیفیت فضای مورد بررسی در این پژوهش استفاده شده و نیز از فضا و شناسایی نیازها و توقعات آنها به ارتقا فضاهایعمومی شهری در محله دردشت درجهت احیای بافت تاریخی و ارتقا سطح گردشگری پرداخته است.انتظار میرود با انجام این پژوهش و ارایه راهکارهای محور پیاده گردشگری سبب احیای بافت فرسوده تاریخی باشیم و این بافت را بهچرخه ی فعالیت های شهری بازگردانیم.در همین راستا در این پژوهش پیش فرض کلی بر آن بوده است تا ضمن بررسی آثار مثبت و منفی توسعه گردشگری بر بافت هایتاریخی در زمینه های گوناگون اقتصادی، اجتماعی و کالبدی و با استفاده از تجارب جهانی در امر باززنده سازی فضاهای شهری کهن و اصول و معیارهای مستخرج از جمع بندی آنان، مولفه ها و عناصر فضایی – عملکردی باززنده سازی بافت های تاریخی با محوریتتوسعه گردشگری شهری رادر قالب راهکار های برای محور پیاده گردشگری بر روی محله دردشت اصفهان ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

طراحی شهری ، فضای شهری ، گردشگر ، گردشگری ، محور پیاده ، محورگردشگری ، محله دردشت